Jesteś tutaj:Strona główna / Nawigacja

Nawigacja - WCAG 2.0

Dobór kolorów serwisu prawie zawsze stanowi wyzwanie dla ich twórców. Dobrze, jeśli odnajdziemy swego rodzaju stan równowagi, pomiędzy zasadami dostępności a estetyką i atrakcyjnością. Należy przy tym pamiętać o wadach, związanych z nierozróżnianiem barw. Najpowszechniejsze jest nierozróżnianie barw zielonej, czerwonej, żółtej i niebieskiej - kolorów powszechnie stosowanych na stronach www. Rzadki, ale jednak występujący jest monochromatyzm, czyli całkowity brak możliwości rozpoznawania barw. Załóżmy, że twórca serwisu www ustalił, że wyróżnieniem dla linków tekstowych będzie jedynie kolor czerwony. Bez podkreślenia i jakichkolwiek innych wyróżnień. Dla osoby z dysfunkcją wzroku, związaną z nierozpoznawaniem barw, link będzie zupełnie niezauważalny i potraktuje go jako zwykły tekst. W zasadzie dla większości użytkowników będzie mało intuicyjny. Standard w tym zakresie mówi o jednoznacznym wyróżnieniu linku. Tak więc, oprócz wyróżnienia kolorem, link powinien być również podkreślony, aby osoby, mające problemy z określeniem barw mogły go zidentyfikować. Z tego też powodu nie należy używać, na tyle na ile jest możliwe podkreśleń w tekście i zarezerwować ten rodzaj wyróżnienia dla linków. Oczywiście, nie zawsze będzie to możliwe, ale ograniczenie do minimum podkreśleń i innych wyróżnień na pewno wpłynie na czytelność i dostępność serwisu. Użytkownicy powinni na pierwszy rzut oka móc stwierdzić, czy mają do czynienia z linkiem czy zwykłym tekstem.

Oznaczanie linków w tekście

www.widzialni.org 

Elementy, na które warto zwrócić uwagę:

  • Linki wyróżnione kolorem i podkreśleniem
  • Opis linku „czytaj więcej o audycie”
  • Opis formatu pobieranego pliku wraz z rozmiarem

Szczególnie ważne jest prawidłowe opisanie linku dla osób niewidomych, które wykorzystują je do nawigacji w serwisie. Jedna z opcji programów czytających umożliwia przemieszczenie się pomiędzy linkami. W wielu serwisach występują charakterystyczne linki „czytaj więcej”, „kliknij tutaj”, itp. Osoby widzące, przeglądając treść strony widzą, czego dotyczą odnośniki, bo zazwyczaj są one umieszczone pod artykułami. Jeśli jednak osoba niewidoma porusza się od linku do linku, wtedy program czytający przeczyta jedynie „czytaj więcej”, „kliknij tutaj”, „czytaj więcej”, „czytaj więcej”. Każdy się zgodzi, że nie jest to wystarczająca informacja. Jeśli opiszemy link odpowiednim znacznikiem, np. „czytaj więcej o wizycie królowej brytyjskiej”, wtedy nawigacja według linków będzie łatwa i przyjemna. Wskazane jest również zrezygnowanie z określenia „kliknij tutaj”.

Jak w każdej dobrej restauracji powinno znaleźć się odpowiednio ułożone menu, tak na dobrej stronie powinno znaleźć się miejsce grupujące główne działy serwisu. Menu na stronie www stanowi jeden z podstawowych elementów nawigacji, dlatego bardzo ważne jest, aby właśnie ten element był maksymalnie dopracowany pod względem kontrastu i zasad dostępności.

Okazuje się, że jednym z głównych powodów niezadowolenia użytkowników z nawigacji jest poczucie zagubienia, zwłaszcza jeśli chodzi o duże portale informacyjne, z dużą ilością podstron i dużą ilością informacji. Odwiedzając serwis pierwszy raz, użytkownik w zasadzie nie ma większego pojęcia, jak jest on duży, ile ma podstron i jaką ma strukturę. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że poczucie zagubienia i niepewności negatywnie wpływa na odbiór treści serwisu, a to z kolei obniża zaufanie do niego. Każdy z nas to przeżył, jadąc na wycieczkę do nowego miasta. Gdyby nie strzałki, pokazujące kierunek do centrum, szyldy z nazwami ulic, drogowskazy i tablice informacyjne, trudno by się było swobodnie poruszać. Czasem jednak trzeba w końcu spytać o drogę miejscowego przechodnia. Podobnie zachowują się użytkownicy stron. Jeśli nie znajdą w serwisie punktów orientacyjnych, ostatecznie skorzystają z wyszukiwarki, zaimplementowanej na stronie. Jeśli zwrócony przez wyszukiwarkę wynik będzie niesatysfakcjonujący, użytkownik opuści serwis. To jest przewaga świata wirtualnego nad rzeczywistym. Można w nim jednym ruchem kursora przeskoczyć w zupełnie inne miejsce Internetu. Gorzej w „realu”. Trzeba doczekać do końca wycieczki.

Do budowy menu zdecydowanie lepiej użyć zwykłego tekstu do opisu poszczególnych pozycji, niż stosować grafiki. Dobrym standardem stało się stosowanie pionowego menu w lewej części strony lub poziomego w górnej. Krótkie nazwy np. O firmie, Oferta, Kontakt i płaska struktura - to klucz do sukcesu.
Dobry przykład stosowania pionowego menu

http://www.bip.gov.pl/

Elementy, na które warto zwrócić uwagę:

  • Wzorcowo wyróżnione aktywne menu
  • Odpowiednio duże odległości tekstu od krawędzi przycisku

Płaska struktura oznacza możliwość poruszania się po zasobach serwisu bardziej w poziomie niż w pionie. Głębokie zagnieżdżenia powodują, że nawigacja staje się utrudniona, zwłaszcza dla osób niewidomych i niedowidzących. Optymalne zagnieżdżenie menu powinno być dwu, maksymalnie trzypoziomowe. Im mniej kliknięć w głąb menu i całego serwisu, tym lepiej dla użytkownika. Menu powinno być aktywne, czyli informować użytkownika o aktywnym elemencie w danej chwili. Wybierając pozycję z menu za pomocą myszki lub klawiatury, wybrany element powinien zmienić kolor lub w jakikolwiek inny sposób zasygnalizować swoją aktywność. Zalecanym rozwiązaniem jest zastosowanie zmiany koloru pozycji menu poprzez jego podświetlenie lub zmianę tła. Daje to pewność osobie korzystającej z programu powiększającego, że jest we właściwym miejscu, bez konieczności dodatkowego upewniania się, że wybrała żądany element. Po zatwierdzeniu wyboru pozycji w menu i przejściu na podstronę, wybrana pozycja powinna pozostać podświetlona. To rozwiązanie ma kluczowe znaczenie w przypadku większej ilości zagnieżdżeń pozycji menu. Daje użytkownikowi pewność, w którym miejscu serwisu się znajduje i poczucie bezpieczeństwa.